e-books?

Αντιγράφω από το Διαβάζω του Μαρτίου:
…Στη Βρετανία υπάρχουν διαφωνίες για το ποιος θα προωθήσει στην αγορά τα ψηφοποιημένα προϊόντα. Οι βιβλιοπώλες διεκδικούν αυτόν τον ρόλο για τον εαυτό τους, αλλά δεν συμφωνούν πολλοί εκδότες, που σκέπτονται και την πιθανότητα να δημιουργήσουν ειδικά καταστήματα πώλησης ψηφιακών προϊόντων. «Η μάχη μόλις άρχισε» δήλωσε ο CEO της Ένωσης των βιβλιοπωλών, Tim Godray, τονίζοντας πως «βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη επανάσταση στην αγορά του βιβλίου από την εποχή του Γουτεμβέργιου»…

Μήπως θα έπρεπε ν’αρχίσουν κι εδώ οι συζητήσεις για το ψηφιακό μέλλον του βιβλίου; Μερικούς εκδότες που ρώτησα τι βλέπουν για το θέμα αυτό, η αντίδρασή τους μου θύμισε την αντίδραση των παραγωγών και πωλητών μουσικών CD μερικά χρόνια πίσω, όταν αναφερόταν το άγνωστο τότε θέμα του downloading τραγουδιών από τον internet. Κανείς δεν πίστευε ότι θα αγοράζονται τραγούδια από το internet και τα παραδοσιακά φυσικά «μουσικοπωλεία» θα αργοπέθαιναν. Στο μόνο που αντιδρούσαν ήταν η πειρατεία. Μέχρι που κάποιος (?) Jobs με το itunes, τους έδειξε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Θα αναπτυχθεί το e-book; θα διαβάζει ο κόσμος από ηλεκτρονικές συσκευές; θα σταματήσουν οι έντυπες εκδόσεις ή θα κυκλοφορούν παράλληλα; Μήπως θα έπρεπε όλα αυτά να συζητηθούν σιγά σιγά και στην Ελλάδα; Δυστυχώς όσο αποφεύγεται το θέμα τόσο αφήνεται στην τύχη του. Κι όταν κάτι αφήνεται στην τύχη του, το μέλλον επιδρά αρνητικά στον ενδιαφερόμενο και σε αυτόν που δεν πρόβλεψε…

Να ήταν 34 αντι για 24…

…οι ώρες της ημέρας για να σας προλαβαίνω. Ποιους; Όλους εσάς τους bloggers που ασχολείστε (άμεσα ή έμμεσα) με το βιβλίο. Ο rss feeder μου έχει γεμίσει με αδιάβαστα μηνύματα.

Biblofagos, anagnostria, librofilo, βιβλιοκαφέ, diavazo, agavazo, alexistamatis, leiavitali και άλλοι πολλοί (για να μην προσθέσω και τους ξένους) έχουν βαλθεί να μας κολλήσουν στην οθόνη

Λίγο κράτει βρε παιδιά στα post…δεν προλαβαίνουμε να (σας) διαβάσουμε!

(Συνεχίστε την καλή δουλειά)

Πως λέμε στ' αγγλικά τα βιβλία που συνοδεύουν εφημερίδες;

Πείτε, πως έρχεται ένας ξένος (αγγλόφωνος) και θέλετε να του περιγράψετε την κατάσταση που επικρατεί στον ελληνικό εκδοτικό χώρο. Συζητάτε για όλο το σύστημα και τις τάσεις της αγοράς και εκεί που θέλετε να περιγράψετε την νέα τάση των εφημερίδων να περιλαμβάνουν βιβλία στις κυριακάτικες και όχι μόνο εκδόσεις τους λέτε απλά π.χ. "..they distribute a book with the daily paper.." Λάθος, ναι λάθος, υπάρχει αγγλικός όρος που περιγράφει το εκάστοτε συνοδευτικό αντικείμενο (βιβλίο, cd, dvd, διαμέρισμα, σκάφος, αποχυμωτής κ.α) και είναι: "covermount"
Δείτε εδώ λεπτομέρειες.

Οταν ο Kerouac διαβάζει Kerouac

Απο την παορυσιάση του βιβλίου του "Στο δρόμο", το 1959.

Περιοδικό Index

Πόσο μου αρέσει όταν συναντώ ανθρώπους ανοιχτόμυαλους, που ακούν τις προτάσεις που έχεις να τους κάνεις, που θέλουν να μαθαίνουν καινούρια πράγματα έστω κι αν τους είναι δύσκολα, που δημιουργούν συνεχώς,, που δεν συντηρούν καταστημένα…. Αφορμή αυτών είναι μια συζήτηση που είχα με τα «παιδιά» από το περιοδικό Index και την αίσθηση που μου δημιούργησαν. Τους ευχόμαστε όλοι καλή συνέχεια στο πολύ όμορφο έργο που έχουν ξεκινήσει..
Να ενημερώσω ότι σε κάθε παραγγελία που κάνετε πλέον από το bookstars.gr θα παραλαμβάνετε και ένα αντίτυπο του Index.

Street talk (?)

Ήμουν στο μετρό τις προάλλες και χάζευα ένα βιβλίο περιμένοντας να φτάσω στον προορισμό μου όταν η συζήτηση των διπλανών, μου απέσπασε την προσοχή. Τρεις μεγάλοι κύριοι και μια κυρία αναλόγου ηλικίας, άγνωστοι μεταξύ τους, είχαν ξεκινήσει μια συζήτηση για τα λάθη του προφορικού και γραπτού λόγου. Τα λάθη που κάνουν συχνά οι δημοσιογράφοι καθώς και δημόσια πρόσωπα που θα έπρεπε να προσέχουν τέτοια θέματα. Ο καθένας παράθετε τα επιχειρήματά του, για το τι είναι σωστό και τι όχι, σύμφωνα με αυτά που γνώριζε και θυμόταν από το σχολείο, τη γραμματική και το συντακτικό. Η συζήτηση άναψε για τα καλά για την ορθογραφία μιας λέξης που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή, αλλά δεν είναι αυτό που έχει σημασία. Το σημαντικότερο ήταν ότι τέτοια συζήτηση είχα ν’ακούσω σε δημόσιο χώρο πολλά χρόνια. Συζήτηση δηλαδή που να μην διαπραγματεύεται αθλητικά και κουτσομπολιό. Συζήτηση από την οποία όλοι σι συνομιλητές μπορούν ν’ αποκομίσουν κάτι. Συζήτηση που ταιριάζει σε μια πόλη που σκέφτεται, μια πόλη που δεν είναι φλάτ (άραγε τι θα έλεγαν γι’αυτή τη λέξη) με μόνο της ενδιαφέρον τα τηλεοπτικά τρέχοντα. Μάλιστα παρατήρησα ότι δεν ήμουν μόνο εγώ ο περίεργος και έκπληκτος από τη συζήτηση στο βαγόνι, καθώς είχαν γυρίσει ΟΛΟΙ και τους χάζευαν. Μήπως τελικά μας λείπουν τέτοιες συζητήσεις;

Ευχετήριες κάρτες

Αποφασίσαμε -με αμφίβολα εμπορικά κριτήρια- να προχωρήσουμε στην έκδοση ευχετήριων καρτών. Το κίνητρο ήταν ένα. Αν είσαι άνω των 14 δεν μπορείς να βρείς στην αγορά μια ευχετήρια κάρτα που να «σου ταιριάζει» Δηλαδή που να μην έχει καρδούλες, αρκουδάκια, παρδαλά χρώματα, χαριτωμενιές κλπ. Σίγουρα θα βρεις κάποιες απλές, αλλά μάλλον όχι έξυπνες ή τουλάχιστον πρωτότυπες.
Με αυτά στο μυαλό μας δημιουργήσαμε κάποιες που θα βρείτε εδώ:: http://www.bookstars.gr/cards.asp
ελπίζοντας να βρούνε ανταπόκριση. Θα χαρούμε αν μας στείλετε τα σχόλιά σας καθώς και ιδέες για νέες κάρτες.

Νόμος του Μέρφυ (?)

Χάζευα μια μέρα το βιβλίο «Ο νόμος του Μέρφυ» και ανακάλυψα ότι λείπει ο παρακάτω νόμος:
-Αν κάποια στιγμή σου λείψει ένα προϊόν από το κατάστημά σου, τότε ο αριθμός των πελατών που θα σου ζητάνε το συγκεκριμένο, θα είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό αυτών που θα στο ζητάνε όταν πλέον θα το έχεις διαθέσιμο-

Για την έμπνευση: bookstars.gr

Δεν διαβάζουν...

Έρχονται πολλές φορές στο φυσικό μας κατάστημα κυρίες οι οποίες παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους δεν διαβάζουν βιβλία. «Είναι συνέχεια κολλημένα στο PlayStation, εγώ στην ηλικία τους διάβαζα συνέχεια»
Και πολύ καλά κάνουν και παραπονούνται αλλά για λάθος λόγους. Το πρόβλημα της απαξίωσης του βιβλίου και ειδικά από τη νεολαία δεν είναι η εμφάνιση του Playstation. Τα παιδιά που παίζουν μανιωδώς ηλεκτρονικά παιχνίδία δεν υπήρχε περίπτωση –αν δεν υπήρχε αυτός ο «διάολος» όπως τον αποκαλούν (εμένα μου αρέσει)- να διάβαζαν βιβλία. Μάλλον στο δρόμο θα βρισκόντουσαν παίζοντας και κάνοντας βόλτες. Δηλαδή η παιχνιδομηχανή τραβάει «πελάτες» από το παιχνίδι και όχι από το διάβασμα Η διαπίστωση αυτή προφανώς δεν είναι εξακριβωμένη και προφανέστατα πηγάζει από την λογική:ότι το Playstation είναι ένα παιχνίδι, δεν είναι κάτι που σε εκπαιδεύει και πολλές φορές σε ενημερώνει όπως το βιβλίο.
Απλά συγκρίνουμε δύο ανόμοια πράγματα. Μια σωστή σύγκριση θα ήταν μεταξύ της παιχνιδομηχανής και ενός βιβλίου όπως το Harry Potter ή το Εραγκον. Είμαι σίγουρος ότι αν τους προτείνετε αυτά τα βιβλία θα τα ξεκοκαλίσουν. Κι αυτό γιατί αυτού του είδους τα βιβλία εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό με την παιχνιδομηχανή: Έξαψη φαντασίας, αγωνία, ξεκούραση μυαλού από το απίστευτα φορτωμένο πρόγραμμα που έχουν από σχολεία και φροντιστήρια.. Ίσως έτσι κάνουν μιαν αρχή.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Κάρβουνο...

Αντιγράφω:
"Aγνωστοι νεαροί έβαλαν φωτιά στο βιβλιοπωλείο Γεωργιάδη, πενήντα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα,την οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια.Οι δράστες έσπασαν το τζάμι του βιβλιοπωλείου και έβαλαν φωτιά στο εσωτερικό του με εύφλεκτο υγρό, με αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαρές ζημιές. " 24/12/06 - Ναυτεμπορική

Καλά Χριστούγεννα

Ελπίζω να έχετε καταλάβει ότι η φώτιση που εναγωνίως αναμένετε, δεν θα έρθει ποτέ (?) θεόσταλτη. Μάλλον βρίσκεται κρυμμένη κάπου μέσα σας, αναζητήστε τη...
Χρόνια πολλά

Hello world (Τι πρωτότυπο!)

Καλώς ήρθα στη blogoσφαιρα, ελπίζω να είμαι καλοδεχούμενος. Σκοπός αυτού του blog είναι να αποτελέσει την επίσημη (...) φωνή του βιβλιοπωλείου/εκδοτικού, bookstars.gr. Ο ιδιοκτήτης του (υπογράφων) θα προσπαθήσει να κρατά ενήμερους, όσους ενδιαφέρει, για τις κινήσεις του bookstars, καθώς και τι βλέπει καθημερινά στην αγορά του βιβλίου.
Ισως να έχει ενδιαφέρον το blog αυτό, γιατί η άποψη του βιβλιοπώλη για το χώρο του βιβλίου είναι άγνωστη. Τα φώτα της δημοσιότητας τραβάνε κυρίως οι δημιουργοί (συγγραφείς) και μερικές φορές οι εκδότες αλλα σχεδόν ποτέ ο βιβλιοπώλης.
Για να δούμε...