Κυριακή, Μαΐου 02, 2010

Πάντα επίκαιρος

Αντιγράφω από τον πάντα επίκαιρο Βασίλη Ραφαηλίδη και την Κωμικοτραγική Ιστορία του Νεοελληνικού Κράτους 1930-1974

«Κανείς ζητιάνος δεν μπορεί να είναι υπερήφανος. Τότε εμείς γιατί είμαστε εθνικά υπερήφανοι, αφού μονίμως εξαρτούμε την υπαρξή μας ως κράτους απο τα δάνεια; Μα, διτότι καποιος πρέπει να φάει υπερηφάνως αυτά τα δάνεια. Αν ήταν τόσα πολλά ώστε όλοι οι Έλληνες να τρώμε χωρίς να δουλεύουμε, τότε θα ομονοούσαμε και η εθνική ομοψυχία θα αποκαθίστατο αυτομάτως διά της εθνικοποιημένης μάσας, που συνιστά την ελληνική εκδοχή του ελληνικού σοσιαλισμού. Τώρα όμως, που τα δάνεια δε φτάνουν για να τρώμε όλοι, πρέπει να τρώμε με βάρδιες. Αυτό το νόημα έχει η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Ενώ οι μισοί χωνεύουν, οι άλλοι μισοί τρων. Και όσοι δεν καλούνται στο μεγάλο φαγοπότι, αρχίζουν να ουρλιάζουν για τους κλέφτες, μέχρι να φοβηθούν οι κλέφτες και να τους πάρουν μαζί τους σε καμιά κυβέρνηση κλεπτικού συνασπισμού για να φαν κι αυτοί επιτέλους και το βουλώσουν. Δε μιλάν με γεμάτο στόμα, λεν οι μαμάδες. Το λέει επίσης ηκαι η μαμά Αμερική»