Αναρωτιόμουν πια είναι η καλύτερη στιγμή στην όλη επαφή μου με τα βιβλία, από την δημιουργία τους μέχρι την πώληση τους και ανακάλυψα ότι είναι δύο:
Η πρώτη είναι όταν σου έρχεται μια κούτα με νέα βιβλία και την ανοίγεις. Ισως παραπέμπει στα παιδικά χρόνια και τα άνοιγμα των δώρων (να θυμηθώ να «ξεσκονίσω» το ράφι της ψυχολογίας).
Η δεύτερη, όταν πετυχαίνω να συνδυάσω την επιθυμία του πελάτη με τον σωστό τίτλο. Παράλληλα, αυτή είναι και η χειρότερη αν δεν πετύχει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ως βιβλιοπώλης έχω να πω ότι αυτές οι δύο αναφορές είναι όντως η μεγαλύτερη χαρά του επαγγέλματος συν άλλη μια που ίσως μπορεί να θεωρηθεί προέκταση της δεύτερης αναφοράς σου.
Όταν κάποιος επιστρέφει ξανά για να σου πει ότι το βιβλίο που του πρότεινες ήταν ό,τι καλύτερο έχει διαβάσει έως τώρα.
Χαμόγελο μεγάλο που μένει για να καλύψει το θυμό στις δύσκολές στιγμές!
Αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα!
Δημοσίευση σχολίου