Λίγο αγαπημένος Λειβαδίτης

......

Λοιπόν; Τι σημασία έχουν πια όλα αυτά! Τόσα λόγια, τό-
σα ονειρα, τόσοι δρόμοι (για να πας που;)
Συχνά μισήσαμε ως το θάνατο ή άλλοτε αγαπήσαμε ως
τον εξαγνησμό
η περιφάνια μας έκανε, καμιά φορά, να κλάψουμε, ο εγωι-
σμός
πολλά να στερηθούμε, ο φόβος μήπως αποτύχουμε, η αί-
σθηση του ανεκπλήρωτου
όταν είχαμε πετύχει, φιλοδοξίες, τύψεις, γενναιότητες, που
σαν μεγεθυντικοί φακοί μεγάλωναν ως το άπειρο
τον ελάχιστο ευατό μας....

Και δεν είδαμε τίποτα απ'τον απέραντο κόσμο!

.....

Λειβαδίτης Τάσος