Όταν το βιβλίο είναι η αφορμή

Μερικές φορές εκεί που νομίζεις ότι ο κόσμος αποξενώνεται, αποτραβιέται ή αφιερώνει το χρόνο του σε ανούσια πράγματα, έρχονται κάποια γεγονότα που σου ανατρέπουν αυτό το ζοφερό σκηνικό.
Περίμενα στον Ηλεκτρικό κρατώντας μια σακούλα που περιείχε το νέο μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη «Παλιά πολύ παλιά». Αφού λοιπόν ήρθε το τρένο και στρογγυλόκάθισα, έκανα να βγάλω το βιβλίο από τη σακούλα. Δεν πέρασαν δύο δευτερόλεπτα και ακούω τον απέναντι μου. «Συγγνώμη είναι καλό αυτό που διαβάζετε;» Πρώτη έκπληξη καθώς δεν περίμενα να μου πιάσουν ποτέ συζήτηση στον Ηλεκτρικό και ειδικά για το τι διαβάζω. «Δεν γνωρίζω ακόμα» του απαντώ «αλλά ο συγγραφέας είναι πολύ καλός». «Α κάπου τον ξέρω νομίζω..πως λέγεται;» μου απάντησε προσπαθώντας να διακρίνει τον συγγραφέα. Του γυρνάω το εξώφυλλο για να το δει καλά και του λέω «Μάρκαρης, ένας από τους καλύτερους Έλληνες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων» Και τότε ήρθε η δεύτερη έκπληξη. Πετάγεται άλλος κύριος από την απέναντι πλευρά των καθισμάτων. «Τον ξέρω είναι πολύ καλός, χθές δεν βγήκε το βιβλίο;» Τρίτη έκπληξη, ξέρουν και πότε ακριβώς βγήκε το βιβλίο??!!! «Μάλιστα του απαντώ» λίγο σαστισμένος. Η συζήτηση συνεχίστηκε για λίγο χωρίς άλλη έκπληξη αλλά η ικανοποίηση ότι υπάρχουν ακόμα βιβλία και συγγραφείς που προκαλούν τη συζήτηση έμεινε για πολύ ώρα.